Konci Pamingpin Muka Tali Kanyaah Rahayat

Ku: Enjang Muhaemin

Kacida endahna lamun kahirupan kiwari persis kahirupan di jaman Rasulullah SAW. Pamingpin nyaah ka rahayatna, rahayatna oge nya kitu deui. Sigana mah nu disebut krisis ekonomi, krisis moneter, krisis kapamingpinan, jeung krisis sabangsana teh moal kajadian di nagara urang.

Neang pamingpin nu mikanyaah tur dipikanyaah ku rahayatna teh teu gampang. Komo dina mangsa kiwari, nu meh sagalana diukur ku kapentingan dunyawi. Salila euweuh kapentingan kadunyaan nu nguntungkeun mah biasana sok disapirakeun. Teu di pamingpin teu di rahayat, kitu kanyataan teh geus ampir ilahar. 

Padahal, silih pikanyaah antara pamingpin jeung nu dipingpinna teh hiji konci pikeun ngawujudkeun suksesna pangwangunan dina sagala widang. Sabalikna, lamun pamingpin jeung nu dipingpinna geus euweuh tali kanyaah nu nganteng dina ati sanubari masing-masing, tangtuna nu disebut baris sukses ngahontal tujuan jeung cita-cita pangwangunan teh kacida jajauheunana.

Di jaman Rasulullah SAW, tali kaasih jeung kanyaah antara nu dipingpin jeung dipingpinna teh kacida kuatna. Ku kituna teu kudu hemeng, lamun harita Rasulullah SAW bisa sukses ngawangun peradaban Islam dina waktu nu teu lila. Konci nu utamana taya lian nya eta numuwuhkeun sikep silih pikanyaah jeung silih pikaasih.Lamun nagara urang hayang maju, hayang sukses ngawujudkeun pangwangunan koncina teh nya eta tadi: numuwuhkeun rasa silih pikanyaah antara pamingpin jeung rahayatna. Lamun silih asih, silih asah, jeung silih asuh geus ngabaju insya Allah naon nu dicita-citakeun baris kalaksana.

Kasuksesan Rasulullah
Suksesna Rasulullah SAW kuduna mah jadi enteng. Para pamingpin Islam boh di tingkat lokal boh di tingkat nasional, kudu ngajadikeun Rasulullah SAW minangka uswah. Ku jalan kitu, lain saukur kabina naon nu disebut tali ukhuwwah islamiyahna, tapi oge baris kabina tali ukhuwwah insaniyahna. 

Deudeuh jeung nyaahna para sahabat ka Rasulullah SAW pada harita, hiji bukti kuatna tali kanyaah antara pamingpin jeung nu dipingpinna. Malah apanan, saperti nu geus didadarkeun dina HR Ibnu Hatim mah, para sahabat teh nepi ka aralim papisah jeung Kanjeng Rasul SAW teh. 

Dina eta hadits dijentrekeun kumaha kanyaahna para sahabat ka Kanjeng Nabi SAW. Nepi ka para sahabat harita nyararita kieu: “Ya Rasulullah, abdi sadaya alim papisah ti Rasul, tapi engke di aherat Rasul mah bakal diangkat sasarengan sareng para Nabi sadayana kana darajat nu langkung mulya ti umat nu sanes. Ku kituna tinangtos abdi sadaya moal tiasa riung-mungpulung deui sapertos ayeuna.”

Kacida endahna lamun kahirupan kiwari samodel kitu. Pamingpin nyaah ka rahayatna, rahayatna oge nya kitu deui. Sigana mah nu disebut krisis ekonomi, krisis moneter, krisis kapamingpinan, jeung krisis sabangsana teh moal kajadian di nagara urang. Kiwari mah apanan sabalikna, nu disebut tali kanyaah teh saukur diiket ku kapentingan kadunyaan wungkul. Jauh mela-melu dibanding jeung jaman Rasulullah SAW. 

Sikep jeung akhlak Rasulllah SAW nu mikanyaah ka rahayatna mangrupa konci pikeun muka tali kanyaah rahayatna ka dirina. Lamun silih pikanyaah geus ngawujud tangtuna oge naon-naon nu dicita-citakeun teh baris kahontal. Tapi hanjakal, para pamingpin di urang mah siga nu tara maca sajarah kasuksesan Rasulullah SAW.

Hemeng tuda di nagara urang mah. Ari jadi pamingpin pahayang-hayang, ari ngabuktikeun diri mikanyaah ka nu dipingpinna teu ieuh dilaksanakeun. Kanyaah ka rahayat teh saukur diucapkeun, bari teu ieuh ngabukti. Sok we tengetan kiwari. Ari rek pemilu mah apanan paboro-boro meuli hate rahayat teh. Teu sirikna siga nu rek pangbelana ka rahayat teh. 

Tapi lamun geus jadi, naon nu dikedalkeun, naon nu dijangjikeun teh poho kabina-bina. Kitu tah kalolobaanana para pamingpin di nagara urang mah. Matak pantes lamun rahayat ngarasa dinyenyeri, ngarasa dikakaya. Lamun hate rahayat geus raheut, timbul we sikep teu percaya ka pamingpin. Antukna, najan enya programna hade, rahayat jadi apatis, nu ahirna pangwangunan nu dicita-citakeun oge baris moal kalaksana. Lamun geus kieu apanan bahaya. Tah ieu panginten nu kedah janten emutan para pamingpin di urang teh, boh di pamingpin tingkat lokal boh pamingpin di tingkat nasional.

Tali asih antara pamingpin jeung dipingpinna teh kacida pentingna. Konsep silaturahmi dina ajaran Islam salasahijina pikeun numuwuhkeun silih pikadeudeuh pikaasih sapapait samamanis. Siliturahmi nu meungkeut pamingpin jeung nu dipingpinna nepi ka bener-bener sapapait samamanis teh geus dibuktikeun dina jaman Rasulullah SAW. Ti dinya pisan nu jadi marga lantaran Rasulullah SAW mampuh ngawangun peradaban Islam nu taya tandingna, dina waktu nu kacida pondokna.

Picontoeun
Dina konsep Islam, pamingpin teh mibanda tanggung jawab nu kawilang gede tur kacida beuratna. Cing urang lenyepan pidawuh Allah SWT di handap ieu, nu hartosna kirang langkung kieu: “Naha aranjeun teu merhatikeun jalma-jalma nu geus nukeurkeun ni’mat Allah ku kakufuran jeung ngagejretkeun kaomna ka lembah kabinasaan? Pikeun maranehna naraka jahannam. Maranehna asup ka jerona, jeung eta tempat teh panggoreng-gorengna tempat pangbalikan,” (QS. Ibrahim: 28-29).

Beurat jadi pamingpin teh, mun teu bisa mawana mah baris tisoledat kana jalan nu salah. Ku kituna, sing ati-ati lamun urang kabeneran dipercaya jadi pamingpin. Sabab, saperti kaunggel dina ayat di luhur oge, beurat geuning jadi pamingpin teh. Mun teu bener mawana bisa cilaka tigebrus kana naraka.

Sacara sosiologis, hade-gorengna rahayat hiji nagara loba gumantung kana hade-gorengna nu jadi pamingpin. Disebut kitu, sabab nu baroga kakawasaan teh apanan maranehna. Ti mimiti nu nyieun kawijakan makro nepi ka kawijakan mikro, apanan maranehanana. Rahayat mah saukur ngalaksanakeun. Jadi, lamun para pamingpin di hiji nagara salah nyieun kawijakan, tangtuna nu baris kabawa cilaka teh lain saeutik.

Sabalikna, lamun para pamingpinna mampuh mawa kakawasaanana pikeun kamaslahatan umat nu luyu jeung aturan Allah, tinangtu nu baris kabawa bagja oge baris loba. Tah eta nu jadi lantaran pentingna milih pamingpin nu bener teh. Sabab dampak jeung pangaruhna bakal gede tur lega.

Ku kituna, dina kondisi kumaha wae oge, nu jadi rahayat teu bisa sagawayah dina milih pamingpin. Sing ati-ati jeung tarabti, bisa hanjakal jaga. Para calon pamingpin, oge sing bener-bener ngabekelan diri sangkan dina jadi pamingpinna bisa mangpaat pikeun sakumna rahayat. Malah para calon pamingpin ti umat Islam mah geus sakuduna ti ayeuna keneh ngasakkeun diri. 

Sabenerna, lamun hayang bener jadi pamingpin mah, kudu asak nitenan jeung ngalarapkeun kahirupan sakumaha nu geus dicontokeun Rasulullah SAW. “Saestuna geus aya dina diri Rasulullah SAW picontoeun nu hade pikeun anjeun, pikeun jalma-jalma nu miharep (rahmat) Allah jeung (datangna) poe kiamah jeung loba dzikir ka Allah.” (QS. Al-Ahzab: 21).

Pamingpin nu bener, baris mawa rahayatna kana jalan nu lempeng, jalan nu luyu jeung Al-Qur’an tur As-Sunnah. Lamun Al-Qur’an jeung As-Sunnah geus jadi patokan para pamingpin dina nyieun kawijakan, insya Allah nu ngaranna karaharjaan tur kabagjaan teh baris kacumponan. Kasalametan dunya rawuh aherat nu salila ieu ku rahayat diimpi-impikeun teh baris kalaksana.

Amanah kapamingpinan nu geus dipercayakeun kahade tong dilalaworakeun, sok komo disalahmangpaatkeun mah. Bisi matak kaduhung, boh di dunya boh di aherat. Lengkah paripolah jeung amal soleh nu sapopoe dilaksanakeun sing bener-bener teu mengpar tina Al-Qur’an jeung As-Sunnah. Ku jalan kitu, insya Allah, amanah kapamingpinan nu dipercayakeun ka urang teh baris mere kabagjaan nu kacida gedena.

Pikeun umat Islam nu kabeneran diamanahan nyepeng kalungguhan tur kakawasaan kudu diniatan ihlas karana Allah pikeun nanjeurkeun izzul Islam wal muslimin. Ruh jihad kudu nanceub jero dina dirina.

“Henteu sarua jalma-jalma golongan mu’minin nu candukul tanpa uzur jeung kaom mujahidin fi sabiilillaah nu ngorbankeun harta jeung jiwa-ragana. Allah ngangkat kaom mujahidin nu ngorbankeun harta jeung jiwana sadarajat leuwih luhur batan jalma-jalma nu candukul. Jeung Allah ngajangjikeun ganjaran nu alus pikeun maranehna sarerea. Tapi Allah ngaganjar kaom mujahidin ku ganjaran nu leuwih gede batan ganjaran pikeun nu carandukul.” (QS. An-Nisa: 95).

Diposkan Oleh Kampus Kita Oke -- Lentera Dakwah

Enjang Muhaemin Kesediaan Anda membaca artikel Konci Pamingpin Muka Tali Kanyaah Rahayat. merupakan kehormatan bagi saya. Anda diperbolehkan mengcopy-paste atau menyebarluaskan artikel ini, dan jangan lupa meletakkan link di bawah ini sebagai sumbernya.

:: SILAKAN KLIK DAN BACA TULISAN LAINNYA ::

Diposting oleh Kampus Kita Oke
Lentera Dakwah Updated at: Minggu, Juli 25, 2010